Të nderuar të pranishëm,

Të nderuar prorektorë,

Të nderuar dekanë dhe profesorë,

Të nderuar familjarë,

Të dashur studentë,

Mirë se vini në ceremoninë e diplomimit! Është kënaqësi dhe nder i pashoq për mua të qëndroj para jush si Rektor i Universitetit të Prishtinës “Hasan Prishtina”, në këtë skenë që ka parë kaq shumë arritje të mrekullueshme.

Të dashur të diplomuar,

Sot është dita juaj! Ne jemi mbledhur këtu për të nderuar punën tuaj, për të festuar arritjet tuaja, dhe për të njohur rrugëtimin tuaj, shpesh të vështirë e sfidues, por thellësisht ndriçues, që ka sjellur secilin prej nesh në këtë moment spektakolar.

Kjo nuk është vetëm një ceremoni, është një moment që shënon një fund dhe një fillim të ri. Ne jemi këtu sot për të festuar kalimin tuaj nga të qenit studentë në të qenit pjesë e një komuniteti global të profesionistëve të fushave të ndryshme. Bota jashtë pret për ju, dhe më besoni mua kur them: është një botë që ka nevojë për inteligjencën, integritetin dhe vizionin që keni formuar në universitetin tonë.

Universiteti i Prishtinës është më shumë se thjesht një montim i gurëve dhe çelikut, më shumë se thjesht klasa të mbushura me tavolina apo godina të formave, përmbajtjeve e përmasave te ndryshme, ose laboratorë të mbushur me pajisje. Ne jemi një entitet i gjallë—një farë e shpresës, një simbol i përparimit dhe një qendër për mendjet kureshtare që e problematizojnë status quo-në, sfidojnë normat e vendosura, dhe vendosin e vazhdojnë të rriten vazhdimisht. Ne jemi e kaluara, e tashmja, dhe e ardhmja jo vetëm e Kosovës, por në të vërtetë e një bote të ndërlidhur dhe të ndërvarur. Çdo departament, çdo katedër, çdo program dhe çdo nismë që ndërmarrim synon të përmirësojë njerëzimin në një mënyrë, të shtyjë kufijtë e asaj që dihet dhe të eksplorojë territoret e mëdha të asaj që ende është misterioze, që është në pritje të zbulimit, që është në pritje tuajën.

Por ajo që me të vërtetë e bën këtë vend, këtë institucion ikonë, të veçantë jeni ju—studentët tanë, të diplomuarit tanë. Kuptimi i asaj që ne jemi dhe çfarë ne përfaqësojmë në këtë kontekst institucional do të zhbëhej në mungesën e pranisë suaj frymëzuese dhe të talenteve inspiruese që ju posedoni e përfaqësoni në universin tonë human e intelektual. Ky institucion i madh është dhe mund të jetë i tillë vetëm mbi premisën e këtyre konsideratave.

Si liderët e ardhshëm, sipërmarrësit, shkencëtarët e dijetarët, artistët e sportistët, shkrimtarët dhe aktivistët social, ju nuk plotësoni thjesht vendet e sallave të ligjëratave; ju i ngjallni ato. Ju nuk shfletoni thjesht faqet e teksteve; ju kontribuoni në to. Pyetjet tuaja nxisin kërkimin tonë kolektiv për dije, aspiratat tuaja formojnë të ardhmen, dhe arritjet tuaja shtojnë shkëlqimin në trashëgiminë gjithmonë në rritje të këtij universiteti.

Sot është një ditë e njohjes së kontributit tuaj dhe festës për të, jo vetëm e pengesave që keni kaluar individualisht, por edhe e fitoreve që kemi arritur si një trup kolektiv. Sepse arsimi nuk është një përpjekje e vetmuar; është e përbashkët. Është për diturinë që keni mbledhur dhe ndarë, miqësitë që keni bërë, mentorët që keni gjetur dhe madje edhe vështirësitë që keni kapërcyer. Është rezultati i një ansambli të përpjekjeve—tuajat, të profesorëve tuaj, të familjeve tuaja dhe madje edhe të gjeneratave që kanë ardhur para jush. Sot, të gjithë ju qëndroni këtu si një dëshmi për fuqinë e përhershme e të përjetshme dhe ngritëse të arsimit, dhe për përpjekjen kolektive që na ngrit shoqërinë dhe na shtyn drejt një të ardhmeje më të ndritur dhe më të shpresëdhënë.

Udhëtimi që ju keni ndërmarrë ka qenë i vështirë, dhe sakrificat, siç e dini shumë mirë, kanë qenë shumë. Keni hequr dorë nga netët e qetësisë për të punuar me ngulm, keni shkëmbyer kohën e lirë për të ndjekur përsosmërinë, dhe ndonjëherë keni pyetur vetveten edhe për rrugën që keni ndjekur. Shumë prej jush kanë hasur në pengesa që kanë testuar forcën tuaj—nga sfidat personale dhe pengesat akademike deri te pasiguritë kolosale të një pandemie globale që ka trazuar të gjithë jetët tona. Por ju, keni treguar llojin e qëndrueshmërisë që është asgjë më pak se frymëzuese, llojin e përshtatshmërisë që provon jo vetëm mbijetesën tuaj, por edhe aftësinë tuaj për të lulëzuar në rrethana të ndryshueshme. Koha juaj këtu ka qenë një mësim shembullor në forcë, një mësim në ndjekjen e kërkimit të padiskutueshëm të dijes dhe të së vërtetës!

Dhe megjithatë, ajo që festojmë sot është më shumë se aftësitë tuaja individuale për të kapërcyer këto sfida; është fuqia e lidhjes dhe komunitetit. Shikoni përreth jush, dhe do të shihni fytyrat e atyre që kanë bërë këtë udhëtim jo vetëm të përballueshëm por edhe të këndshëm—profesorë që ju kanë hapur botë të reja, shokë e shoqe klase që janë bërë miq dhe pastaj pothuajse familje, dhe sigurisht, të dashurit tuaj—prindër, motra, vëllezër, partnerë—mbështetja e të cilëve ka qenë shtylla e juaj. Edhe ata bëjnë pjesë në suksesin tuaj dhe janë pjesë e mozaikut të jetës suaj të paharrueshme universitare.

Por le të marr një moment për të ndriçuar veçanërisht arritjet tuaja të shumëllojshme. Shumë prej jush janë angazhuar në hulumtime, duke shtyrë kufijtë e kuptimit njerëzor në fusha kaq të ndryshme si shkencat e natyrës, drejtësia, mjekësia, gjuha, inxhinieria, ekonomia, filozofia, edukimi, artet e shumë e shumë të tjera. Disa prej jush janë përkushtuar për kauzën fisnike të shërbimit komunitar, duke treguar se dhembshuria dhe empatia kanë fuqinë për të transformuar shoqërinë: punë vullnetare, aktivizëm, angazhim në çështjet që kanë vlerë e rëndësi—këto kanë bërë një ndikim të qëndrueshëm dhe kanë vendosur një shembull të lartë për ata që do të vijnë pas.

Kolektivisht, ju na bëni pamatshëm krenarë. Arritjet tuaja janë si yje individuale në qiell, duke krijuar një univers që tregon një histori më të madhe—të luftës, të fitores, dhe më e rëndësishmja, të progresit. Ju keni pasuruar Universitetin e Prishtinës. Ju nuk jeni vetëm studentë dhe tash të diplomuar; ju jeni kontribues në një traditë të shkollimit dhe dallimit social që do të zgjasë shumë kohë pasi të lini këto salla.

Pra, sot, le të festojmë jo vetëm fundin e një kapitulli arsimor, por historinë e bukur që secili prej jush ka shkruar gjatë kohës tuaj këtu. Le të nderojmë jo vetëm diplomën që do të merrni por udhëtimet që keni ndërmarrë për ta fituar atë. Ne jemi më shumë se të lumtur të shohim aventurat e mahnitshme që ju presin.

Studentë, kur të qëndroni në prag të një fillimi të ri, me diplomë në duar dhe sy të mbushur me nostalgji, ka një të vërtetë të rëndësishme për t’u mbajtur mend: ky nuk është fundi. Përkundrazi, është një fillim frymëzues. Ceremonia e sotme, e madhe sa është, përfaqëson vetëm një kapitull në tapetin e pasur dhe të ndryshëm të jetës që ende duhet të jetohet, të historive që ende duhet të shkruhen. Thelbi i vërtetë i arsimit nuk qëndron në zotërimin e një diplome të caktuar, por në kërkimin e padiskutueshëm për dituri dhe urtësi, dhe udhëtimi juaj vetëm sa ka filluar.

Kur të merrni rolet dhe përgjegjësitë e reja, mos harroni se jeni kujdestarë të një të ardhmeje më të mirë e më të ndritur—jo vetëm për veten ose familjen, por për Kosovën dhe për komunitetin global që të gjithë jemi pjesë e tij. Kur të filloni udhëtimin tuaj të ardhshëm, ju inkurajoj secilin prej jush të leni shenjën tuaj unike në botë. Në çdo fushë, në çdo rrugë, luftoni për drejtësi. Kur të dëgjoni diçka defektuoze, përpiquni për përmirësim e përsosmëri. Jini gjenerata që kërkon aktivisht të zgjidhi problemet. Aftësia juaj për të imagjinuar një botë më të mirë është hapi i parë në krijimin e saj.

Pra, mos harroni se ju mbani me ju më shumë se vetëm një diplomë; ju mbani me ju shpirtin e Universitetit të Prishtinës—një shpirt të historisë, të kërkimit, të zbulimit, të komunitetit dhe të përpjekjeve të palëkundura për përparim dhe përsosmëri. Ky nuk është vetëm një institucion që lini pas; është një pjesë e identitetit tuaj që do të çoni përpara.

Dhe kështu, të dashur të diplomuar, kur të dilni sot nga këtu, dijeni se do të keni gjithmonë një shtëpi në këtë institucion, një komunitet që beson te ju, një familje që është krenare për çdo arritje tuajën, pa marrë parasysh sa larg, sa gjerë e sa gjatë të shëtisni.

Le të jenë vitet që vijnë të mbushura me qëllim, të pasura me mësime, të bollshme në gëzim dhe të shkëlqyera me sukses. Le të jenë jetët tuaja dëshmi të shkëlqimit dhe aspiratave që ky institucion përfaqëson. Na keni bërë jashtëzakonisht krenarë! Urime Diplomimi!

Faleminderit.